Wat een leuke reacties op mijn eerste blog! Dank jullie wel 😀
Ik wil het natuurlijk niet alleen maar over het verleden hebben maar zeker ook wat vertellen over ons leven op dit moment. Alhoewel met het verstrijken van de tijd het verleden wel steeds belangrijker voor mij blijkt te zijn omdat daar toch de roots voor het heden liggen. Zo kreeg ik op mijn eerste blog een reactie van Marc Castelen, Marc die mij er op wees dat ik zijn oudste vriendje was….dat gaat terug tot aan de lagere school met juffrouw Mieke en schoolhandbal. (En JA wij waren de echt de allerbesten!)
Maar goed, regen dus! Voor de meesten zal het raar klinken eindelijk regen maar hier hebben we echt heel hard water nodig en ondanks de voorspellingen van de afgelopen dagen waarbij het alle dagen zou regenen heeft het dat niet gedaan, tot op vandaag! YIPPIE!!! Nu kunnen de waterreserves zich weer wat aanvullen en de bomen en planten zich weer wat herstellen.
De regen heeft in onze regio ook direct andere gevolgen, zo was ik vanochtend onderweg naar de familie van Beek om hen te helpen met de computer, iets dat ik iedere 3 weken doe, toen het mij opviel dat het enorm druk was op de snelweg. Toen ik aankwam bij de tolpoorten stonden deze wagenwijd open en iedereen kon zo doorrijden. Voor mij helaas geen gratis tol, ik heb zo’n kastje waarmee ik automatisch betaal en die deed gewoon PIEP ten teken dat mijn passage geregistreerd was en ik de rekening mag verwachten. Nou ja, het is niet anders denk ik dan maar, ik maak me niet druk om dingen waar ik geen controle over heb. Maar de tol stond dus open omdat er op de N332, de provinciale weg, een vrachtwagen geschaard was die alles blokkeerde. Ja een beetje regen en de wegen worden spekglad en zijn dan levensgevaarlijk hier.
Regen in Benidorm dus, waar het water niet netjes in de riolen wordt opgevangen of misschien in eerste instantie wel maar uiteindelijk komt het dan toch uit op het laagste punt. Nu valt het op dit moment nog mee, ik heb hier ook echt wel eens een kolkende watermassa zich zijn weg zien banen naar de machtige zee, misschien komt dat nog….
Ow ja handbal, het verleden, daar was ik mee begonnen en daarmee wil ik voor dit moment ook eindigen. Wij zijn namelijk in de gelukkige omstandigheid dat wij hier een club hebben (Club Balonmano Benidorm) die speelt op het allerhoogste niveau en wij dus twee wekelijks getrakteerd worden op snelle breaks, draaiballen uit onmogelijke hoeken, excellerende keepers, helaas alleen niet altijd van onze club….we zijn slecht gestart maar hebben nu de afgelopen twee wedstrijden niet verloren en zijn inmiddels van de laatste plaats verlost! Vanavond emoties van de bovenste plank en wil je mij live zien met mijn trommel en toeter, kijk dan rond de middenlijn, grote man met een rood shirt, vanaf 20:30 en meld het even als je me hebt gezien!
Tot de volgende keer!
P.s. Wij zouden helemaal niet in Benidorm gaan wonen….dat was een verhaal opzich….meer daarover in een volgend verhaal.
Inderdaad leuk om te lezen ! Het is alweer zo lange tijd dat jullie in Spanje wonen ! En Facebook doet natuurlijk een duit in het zakje om jullie te blijven volgen ! Jullie kids die al zo groot zijn ! Nancy die zo sportief is !!! Chapeau ! En jij als verzorgende factor !! Top !
met een hartelijke groet uit een koud, winderig droog Houten !
Dank je wel Fred! Tijd om weer hierheen te komen 😉
hoi Edwin, met plezier je eerste 2 blogs gelezen. Lekkere manier van schrijven en je maakt me nieuwsgierig naar de rest……
sporten is altijd mooi. Zeker handbal waar heel veel gebeurt. Have fun en geniet✔️
ik blijf je volgen.
Ik hoop dat ik je nieuwsgierigheid kan blijven kietelen, ik zal in ieder geval mijn best doen.
Edwin
Leuk dat je dit met ons wil delen
ga zo door
Ha Edwin, gelijk corrigeren, het is vanaf de kleuterschool….. en ja, schoolhandbal, Atilla en UD etc. Leuk. Je vertelt mooi, het leest makkelijk en maakt nieuwsgierig. Dank!
Ja klopt inderdaad, ik had dat onderscheid al niet meer gemaakt omdat dat hier in Spanje 1 leergang is en NL geloof ik nu ook toch met die doorlopende groepen? Anyway, het was best een openbaring om tot die conclusie te komen.
Leuk Edwin, wij wonen al 17 jaar in Spanje en zeggen zo vaak ¨opschrijven ¨die belevenissen.Maar je weet hoe het gaat de tijd vliegt voorbij en het komt er niet van. Maar leuk om mee te lezen met jullie verhaal.
Marcella
Dank je wel Marcella, waar wonen jullie?
Hi Edwin,
Wij wonen in de provincia Alicante in het dorp Hondon de los Frailes.
We wonen in het dorp zelf na 4,5 jaar op de campo te hebben gewoond.We wilden liever meer tussen de mensen wonen,en in die tijd werd er erg veel ingebroken op de campo.We voelden ons een soort ¨vogelvrij¨op de campo,vooral in de Winter als veel van onze engelse buren terug gingen naar Engeland.En nu na 13 jaar in het dorp zijn we heel gelukkig.