Afgelopen nacht heb ik slecht geslapen, black Friday spookte door mijn hoofd, de oproep van alle reclames om toch vooral wat te gaan kopen omdat het allemaal zo voordelig is riep mij continue naar mijn favoriete winkel Amazon. Helemaal nadat ik gisteren met mijn vriend Albert naar de Mediamarkt was gegaan omdat er voor zijn kinderen een mooi cadeau moet komen. De begeerte wakkert aan en met die gedachte viel ik in slaap op de bank.

Toen ik stram geworden wakker schrok ontwaakte ik dus met de gedachte, Black Friday is begonnen!! Zo’n zelfde gevoel moet ik als kind hebben gehad wanneer ik voor de eerste keer in het jaar mijn schoen heb mogen zetten en ik ‘s-ochtends vol verwachting ging kijken wat de Sint voor mij had achtergelaten in mijn schoen. Ja ik denk inderdaad dat dat het gevoel is, het grote verschil is dat ik vandaag de dag zelf kan bepalen wat ik voor een cadeau wil, mijn kinderen klagen altijd dat ze nooit wat voor mij kunnen kopen omdat ik het altijd zelf al koop, terwijl ik echt nog wel een redelijk grote verlanglijst heb.

Gisteren heb ik bij John, eigenaar van albirms.com, het hele netwerk herzien, kabels doorgeknipt, andere weer verbonden, zaken verlegd en alles inzichtelijk gebracht zodat hij helemaal klaar is om het optimale uit zijn fibra 300Mbs te halen.  Ja want een hoop mensen denken, lekker wonen in Spanje is altijd vakantie en ik moet toegeven het leven is hier relaxter dan in Nederland, maar er moet gewoon gewerkt worden en als eigen baas van een kleine toko pak je aan wat er voorhanden is. Ik richt me voornamelijk op het bouwen van websites, leveren van IT services zoals het onderhoud van PC’s en telefonie maar ik heb ook al tijden een paar woningen in beheer en recent 3 appartementen in Benidorm erbij gekregen, die lopen als een tierelier dus ik hoef mij niet te vervelen en kan ik af en toe een cadeautje kopen.

Nancy lag dus op bed, op het bed in de woonkamer zodat alles toch maar zo normaal mogelijk doorgang kon vinden. Ik kan mij nog herinneren dat ze zich stiekem ook nog wel eens naar buiten begaf als ik met Zino en Enzo lekker in ons zwembad aan het plonsen was en zij toch ook wel wat van dat geluk mee wilde krijgen. De dagelijkse controles gingen goed, Yara gedroeg zich en bleef keurig binnen. Wij wisten al dat ze Yara zou gaan heten, zo zou Zino namelijk hebben geheten als hij een meisje was geweest en Enzo ook.

Zino is trouwens vernoemd naar een pakje sigaretten, ja wij rookten vroeger ook, nu gelukkig al een hele tijd niet meer maar toen we zijn naam bedachten nog wel. Ik kreeg toen wij naar een feestje gingen van Nancy een “chique” pakje rokertjes, Davidoffs. Nu stond er in die tijd nog geen afschrikwekkend verhaal op de pakjes maar een handtekening van mijnheer Zino Davidoff. Helemaal verliefd als wij toen waren zeiden we tegen elkaar, goh wat een leuke naam Zino, als we ooit kinderen mogen krijgen samen en het wordt een jongen, dan willen we ‘m zo noemen. Ik denk zo’n 10 jaar na dat bewuste pakje werden we de gelukkige ouders van een zoon, Zino.

Eén week, werden twee weken en 3 weken werden 4 weken, de situatie begon bijna gewoon te worden. Niet voor Nancy want die verveelde zich stierlijk en moest zich vermaken met activiteiten die ze liggend in bed kon doen. Ze heeft daar in die tijd ook een enorme borduurlap gemaakt met een precisie zo groot dat je de lap van beide kanten kunt bekijken bijna zonder te zien wat de voor en wat de achterkant is, bewonderenswaardig! Als jullie Nancy een beetje kennen en die kan echt niet goed stil zitten, dus die lap dat is echt bijna één van de zeven wereldwonderen.

22 juli 2002, in vliegende vaart naar het ziekenhuis….

P.s. Ik heb een nieuw broodrooster gekocht zodat mijn kinderen nog genoeg over hebben van mijn verlanglijst, ik zou ze niet weer willen teleurstellen dat ze niets voor mij weten te kopen 😉

Comments

comments