Dat is wat ik onderweg zei tegen Nancy, we zijn weer 26….Nancy natuurlijk helemaal verbouwereerd want die zegt altijd dat ze 18 is. Dat ze die meidjes van 18 eruit sport maakt haar natuurlijk geen 18, maar goed, na wat steggelen ging ze schoorvoetend accoord met 26.

Gisteren de auto tot de top afgevuld gevuld met dinosap, het bezoek aan het vulstation gelijk gebruikt om voor het eerst sinds (te) lange tijd een doekje over de binnenkant van de voorruit te halen en heb ik zelfs zo´n ding gebruikt dat steentjes, zand, snoeppapiertjes en ander losliggend materiaal verwijdert. Ja ja want eindelijk was het zover, de eerste echte vakantie stond op het punt van beginnen.

Waar  ondergetekende de laatste tijden bij hoge uitzondering de gemeentegrenzen nog eens overschreed gaan we nu dan toch echt wel wat verder trappelen.  Ik zit dit stukkie te tikken op 6 dagen en 1 uur wandelen van huis,  nu we samen op reis zijn moet ik alles in Nancy haar tijdseenheden uitdrukken hè.

Maar in dit geval was het zelfs ondoenlijk voor mijn supervrouw om de nieuwe hobby uitrusting over deze afstand op haar rug te nemen dus gingen we toch maar met onze Goggomobil op pad. Eerste stop…..de lunchroom in de winkel waar onze zoon werkt, De Buren. We moesten toch nog wat lekkere noodzakelijkheden hebben voor onderweg dus het nuttige en aangename koppelen is dan logisch. Konden we nog een keertje afscheid nemen van de man des huizes voor de komende 2 weken. 

Er zijn wat post it briefjes op strategische plekken in het huis verstopt  en ze kunnen ons altijd bellen……maar eerlijk gezegd hoop denk ik niet dat we gebeld gaan worden. Onze oudste maakt ferme stappen op het pad naar een echte kerel te worden.

Dus na ons broodje, de koffie en een ferme hug met onze Zino, vol goede moed op pad. De auto vol geladen met de groene tempel en alle toebehoren, vouchers, inentingsbewijzen, reserveringen en een goed humeur. Eerste stop Zarragoza, zo´n 4 uurtjes tokkelen, de eerste klap is altijd een daalder waard immers. Onderweg hebben we gelukkig genoeg te vertellen aan elkaar en de fantasie slaat dan ook wel eens op hol, vandaar die 26 haha. Het voelt vreemd om een tweede jeugd te hervinden, een oude passie het k(r)amperen en weer reizen. In eerste instantie ging heteen beetje over hoe oud we dan weer waren, met zijn 2-en op pad, 23 was het niet…te jong en niet genoeg cash om dit te doen. Immers in die periode moesten we ook nog wel eens statiegeld inleveren om te kunnen eten, dus dit soort tripjes zaten er niet in. Maar 26, ja dat zou goed kunnen, Yuppen, wie kent het nog, zo voelden we ons toen, we konden alles en hadden alles. Dat is natuurlijk niet waar, maar onze jeugdige onbezorgdheid draagt bij aan ons positieve wereldbeeld dus laten we het daar maar gewoon bij. 

Zonder onze kinderen op pad, wat een geweldig vooruitzicht, niet dat ik ze niet mag ofzo, verre van dat! Maar even samen met Nancy genieten van het prachtige Ierland is toch wel een prima vooruitzicht. Ondanks dat de vooruitzichten voor Ierland niet heel positief zijn, 16 garden en gemiddeld 80% kans op regen, er zijn er velen die ons voor gek verklaren……in de volgende verslagen kom ik daar ongetwijfeld op terug.

Dus nu zit ik hier in het mooie Bilbao en morgen beginnen we aan het tweede deel van dit avontuur. 26 uur varen over de Golf van Biskaje, de Keltische Zee en de Ierse Zee naar onze bestemming, Rosslare Harbour. De tablet vol met Netflix materiaal en daarna vertel ik jullei of we nog steeds 26 zijn of er inmiddels wat bijgesteld moet worden.

Voor nu wensen wij iedereen hetzelfde gevoel wat wij nu hebben, tevreden, hoopvol en liefdevol voor alle mensen om ons heen.

Dia duit, dat is gegroet in het Iers 😉