De oorzaak van alle ellende, insuline resistentie
Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, insuline resistentie, twee woorden maar met een enorme impact. Ik vermoed dat ik daar aan lijd of leed want ik weet nog niet hoe ik kan testen of het nu weg is en aan de andere kant ook niet of ik het heb hahaha. Maar goed de symptomen zijn er wel dus ik ga er maar vanuit dat dat één van mijn grootste problemen is.
Ik was dus bij de arts zoals ik schreef in bericht 43 en daar kreeg ik ook een bloed onderzoek bij. Dat bloedonderzoek gaf dus aan dat die waarden die op insuline resistentie wijzen in ruime mate aanwezig waren hoge triglyceriden (vetten in het bloed) lage HDL-cholesterol (het “goede” cholesterol) en de symptomen overgewicht, zeg maar zwaar obese, met name rond de taille, en een hoge bloeddruk.
Er zijn specifieke bloedonderzoeken die de insulineresistentie kunnen aantonen, zoals glucose-insuline test of HOMA-IR test maar die heb ik tot op heden nog niet gedaan en heb ik mijn conclusie puur getrokken op basis van de symptomen.
Het is belangrijk om te weten dat insulineresistentie vaak pas op latere leeftijd wordt ontdekt bij het ontwikkelen van diabetes type 2. Daarom is het wel aan te raden om regelmatig je bloedsuikerspiegel te laten meten en je gezondheid te laten controleren door een arts als je ook denkt dat je het zou kunnen hebben.
Bloedsuikerspiegel
Ik was dus al op basis van mijn eigen bevindingen na het lezen van Jessie haar boekje tot de conclusie gekomen dat belangrijk is om mijn bloedsuikerspiegel constant te houden als ik af wil vallen. Die plotselinge veranderingen in de bloedsuikerspiegel vesrtoorde mijn hormonale balans in het lichaam en leidden tot een verhoogde eetlust en een vertraging van de stofwisseling. Daarom werkte mijn VADH dieet dus niet. Wel minder calorien maar ik at nog steeds, weliswaar de helft in hoeveelheid, de voor mij verkeerde dingen.
Insuline
Wanneer de bloedsuikerspiegel snel stijgt, produceert het lichaam meer insuline om de suiker in de cellen op te nemen. Hoge insuline niveaus kunnen echter leiden tot een gevoel van honger en een vermindering van de stofwisseling, wat kan leiden tot gewichtstoename. Daarnaast, als de bloedsuikerspiegel snel daalt, kan het lichaam gaan omzetten van suiker naar vet, wat kan leiden tot gewichtstoename. Et voila, mijn probleem in een notedop geschetst en de verklaring voor mijn altijd honger gevoel.
Het houden van een constante bloedsuikerspiegel door het eten van gezonde voeding en het beperken van geraffineerde koolhydraten en suikers kan helpen bij het afvallen. Dit kan ook de insulinegevoeligheid verhogen en de stofwisseling bevorderen.
Dus, als mijn lichaam minder gevoelig is voor insuline, zal de productie van insuline toenemen om de bloedsuikerspiegel in balans te houden. Die hogere niveaus van insuline hadden als gevolg mijn verhoogde eetlust en een vermindering van de stofwisseling, waardoor ik minder at en toch aan bleef komen.
Ten tweede, als de cellen minder gevoelig zijn voor insuline, kunnen ze minder suiker opnemen uit het bloed. Dit kan leiden tot een verhoogde bloedsuikerspiegel, waardoor het lichaam meer insuline produceert. Deze extra insuline kan de cellen aanzetten om suiker op te slaan als vet, wat weer leidt tot gewichtstoename.
Ten derde, insulineresistentie kan ook leiden tot verminderde glucoseopname in spieren, waardoor deze minder energie gebruiken en eerder vet opslaan.
Ten vierde, insulineresistentie kan ook leiden tot verminderde afbraak van vetten in het lichaam, waardoor deze sneller opgeslagen worden in plaats van verbrand worden.
Begrijpen jullie nu waarom ik denk dat ik insuline resistent was en waarom ik er echt wat aan moest doen?
Ik wilde af van mijn gezondheidsproblemen, mijn obesitas, hoge bloeddruk en insulineresistentie, die samen een grotere kans geven op hart-en vaatziekten en diabetes type 2.
Gisteren vroeg een vriend hier, val je nu nog steeds af? Ik heb het even opgezocht voor hem omdat ik niet zo zeer meer bezig ben met afvallen, meer met een andere manier van leven. Maar het antwoord was ja, ik val nog steeds af, ik kom ook weer bij, maar de trend is nog steeds dalende, 21 december woog ik 114,6 kilo en vandaag 21 januari 110,4 kilo.
Inclusief de feestdagen dus ruim 4 kilo minder, ik leer mijn lichaam steeds beter kennen en hopelijk zet ik iemand aan die met vergelijkbare problemen worstelt tot eenzelfde verkenningstocht.
Het is het waard!